این کتاب جلد دوم از سری کتابهای شهر خفتگاه اثری از سعید جدیری است
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«در طبقه‌ی سوم قلعه در یکی از اتاق‌های بزرگ و مجللش که برای مهمانی‌های باشکوه شاه تعبیه شده بود پشت میزها نشسته بودیم و افسون که با کمک قدرت‌های جادوئیش برایمان شام مفصلی تدارک دیده بود را می‌خوردیم.به قول آرمیتا آن اتاق مخصوص پادشاه و اشراف‌زادگانی بود که از دور و نزدیک به دیدن ایشان می‌آمدند، پادشاه هر از گاهی ضیافت‌های باشکوهی را راه می‌انداخت که آن اتاق بزرگ میزبان مهمهان‌هایش بود، ما تا آن روز چنین زیبای‌هایی را با چشم خود از نزدیک ندیده بودیم، سقفش چندین برابر سقف خانه‌های ما بود و گچ‌بری‌های بسیار زیبایی در کنج و وسط سقف دیده می‌شد، در کنار اتاق در هر چهار سو مجسمه‌های بسیار زیبا و بزرگی را از سرداران و زن‌های پادشاه درست کرده بودند و فرش‌های اصیلی را از دیوارهای آن‌جا آویزان؛ در ورودی و خروجی اتاق از جنس شاه بلوط بود و کنده‌کاری‌های بسیار زیبایی رویشان بودند، میزی که ما دورش نشسته بودیم بسیار طویل بود و صندلی‌هایش از مبل‌های الآنی ما راحت‌تر، روی میز شمعدانی‌های بزرگی گذاشته بودند که جنسشان از نقره‌ی اصل بود چون داشتند به شدت برق می‌زدند درحالی‌‌که رویشان را گرد و غبار گرفته بود.»
