استیو جابز

در قطعه آخر این کتاب می‌خوانیم :

در یک بعد از ظهر آفتابی که حالش جندان خوب نبود، در باغ پشت خانه اش نشستیم و با من راجع به مرگ سخن گفت از تجربیات سفر بهند در چهار دهه پیش تر ، از آموزه های بودائی و تعالی روح صحبت کرد. گفت : اعتقادم به خدا 50 -50 است . در بیشتر طول زندگی ، این احساس را داشته ام که هستی ما چیزی است، بیش از آنچه با چشم دیده می شود.